Ogen, de spiegel van de ziel
Leonardo da Vinci schreef dit 500 jaar geleden.
Hij legde ogen vast met verf en kwast. Hij nam er de tijd voor.
Nu, met de alom aanwezigheid van cameras is dit eenvoudiger dan ooit.
Maar het blijft een kunst, dat ene moment te treffen waarop ogen zich bloot geven
Een nieuwe start
Met veel enthousiasme was ik in 2013 begonnen met de opleiding tot fotograaf aan de Fotoacademie in Eindhoven. Eigenlijk kwam dat idee van m’n jongste zus, die na beeindigng van mijn dienstverband bij IBM opperde om “Iets creatiefs” te gaan doen. Na de voorbereidende cursus en het eerste jaar tot mijn verbazing met goed gevolg doorstaan te hebben, kwam hier in het tweede jaar de klad in: De Fotoacademie sloot haar deuren in Eindhoven, verhuisde naar Amsterdam. De reis daarheen en terug viel mij steeds zwaarder. Kort daarna werd de diagnose “Parkinson” bij mij gesteld. Dat verklaarde veel, maar verhielp weinig: Ik stopte met mijn studie.
Het duurde een tijd om m’n hoofd weer zodanig leeg te krijgen dat er weer nieuwe beelden in konden ontstaan. Tijd om van de nood een deugd te maken, en de beelden van de nieuwe realiteit vast te leggen.
Project "Glimlach"
Mensen die veel met Parkinson patienten omgaan herkennen snel het uitdrukkingsarme maskergelaat. Maar ook daarop is de twinkeling in de ogen zichtbaar,
Een fotografische zoektocht,
Familiefoto's
In een tjdperk waarin ieder gezinslid een telefoon vol selfies heeft, is er meer dan ooit plaats voor mooi gemaakte familiefoto’s.
In een studio,met fraaie belichting.
Bouw Studio
